Austin en zijn vlinder

 Over de onuitputtelijke kracht van constructieve feedback.

Ik vond dat het tijd was om nog eens een blogberichtje te schrijven, dus liet ik mijn oog eens dwalen over de website van het Nederlands vaktijdschrift 'Fons'. Een indrukwekkende lijst van interessante onderwerpen moet ik zeggen! Maar één specifieke ondertitel sprak me meteen aan: 'Over de onuitputtelijke kracht van constructieve feedback.' 

Waarom?

Zoals ik, waarschijnlijk tot vervelens toe, al vaak heb verteld werkte ik voor dit grote avontuur van 'opnieuw gaan studeren op mijn veertigste', in de zorg, waarvan achttien jaar in de kinderopvang met kinderen van tweeënhalf tot twaalf jaar. In achttien jaar tijd zie je heel wat kinderen passeren, en allemaal zijn ze verschillend.

Toch hebben ze allemaal één ding met elkaar gemeen: ze zijn erg gevoelig voor positieve aandacht. Op tijd en stond een opmerking over een nieuwe bril, een mooie tekening, een ander kapsel. Heel veel aandacht voor goed gedrag, en dit ook telkens benoemen, ... Als je er maar veel positieve energie insteekt, bespaar je een hoop negatieve energie. Kinderen die graag de boel op stelten zetten of andere kinderen terroriseren, kan je met een korte aanspreking, een knikje of een bedenkelijke blik terechtwijzen; als je er maar genoeg aandacht hebt voor de goede dingen.

Ik ben geen kinderfluisteraar. Ook ik ben wel eens boos moeten worden, en ook ik heb wel eens kinderen gestraft. Maar veel minder dan collega's die geen aandacht hadden voor het goede gedrag en enkel reageerden op het negatieve. 

Ik ben ervan overtuigd dat dit niet alleen voor kinderen geldt, maar voor alle mensen. Of ze nu achttien, veertig of vijfentachtig zijn maakt niet uit. Mensen nemen veel sneller 'kritiek' aan als het positief geformuleerd wordt.

Oké, terug naar de kern van de zaak...

Juist ja, het artikel. Auteur Karen Van de Cruys is leerkracht Engels en Nederlands. Ze schrijft haar eigen ervaring neer. 

In het artikel vertelt ze dat in haar eerste maanden als leerkracht vaststelt dat taken en testen niet altijd het effect hadden dat ze voor zichzelf vooropgesteld had. Ze wilde meer weten over hoe leerlingen op een duurzame manier kennis en vaardigheden konden verwerven, en wilde het leerrendement van leerlingen meer in kaart brengen. Daarom verdiepte ze zich in de rol van formatieve evaluatie in onderwijs en leerprocessen. Haar zoektocht bracht haar telkens terug naar hetzelfde thema: feedback.

Eerst neemt ze ons even mee in haar herinneringen. Ze vertelt over één van haar meest favoriete onderwijsmomenten, wanneer haar leerlingen van het zesde jaar humane wetenschappen zoveel stress hebben voor de eindevaluatie en de presentatie van hun paper, dat er voor leren en lief zijn voor elkaar geen ruimte meer is. Ze besluit die week al haar geplande lessen Nederlands en Engels overboord te gooien, en zich met de leerlingen toe te spitsen op presenteren,  verschillende manieren van presenteren, filmpjes kijken, oefensessies en vooral feedback en peerfeedback. Ze geeft aan dat de leerlingen die week enorm veel geleerd hebben en gegroeid zijn. Hun zelfvertrouwen groeide, ze leerden voor een groep te spreken, maar ook hun feedback werd steeds gerichter en contructiever. Plots was er weer ruimte voor andere zaken dan enkel de presentatie van hun paper.

De verloren lessen Engels haalde ze de week nadien weer vlotjes in.

En wat met Austin en zijn vlinder?

In haar artikel en eerste tip refereert Karen Van de Cruys naar een filmpje genaamd 'Austins butterfly', waarin kinderen en tekening van een vlinder te zien krijgen en hier feedback op mogen geven. Ik raad iedereen zeer sterk aan om het filmpje zelf even te bekijken. Het is hartverwarmend.

                                   

                                    

Tips om zelf met feedback aan de slag te gaan tijdens de lessen Nederlands.

Om af te sluiten geeft ze nog vijf tips mee om zelf aan de slag te gaan. Ik ga ze niet allemaal herhalen, je kan ze gemakkelijk hier even nalezen. Maar er is één zinnetje dat bij mij blijft hangen, en dat ik toch nog even een aparte vermelding wil geven: 

Geef alleen feedback om je gesprekspartner te helpen.

Van alle moetjes en magjes rond feedback vind ik dit toch de mooiste. Zo mooi dat ik ga afsluiten met één van mijn meest favoriete Disney quotes:

 

Gebruikte bronnen:

    Education, E. (2024, 5 mei). Austin's Butterfly: Building Excellence in Student Work [Video].                             Vimeo. https://vimeo.com/38247060

        Van de Cruys, K. & Groenendaalcollege te Merksem. (2016). AUSTIN EN ZIJN VLINDER: Over                     de onuitputtelijke kracht van constructieve feedback. Fons, jaargang 1, 3, 30–31.                                     https://tijdschriftfons.be/wp-content/uploads/2018/04/fons_3_1_vandecruys.pdf

        James, L. (2020, 15 mei). If you can’t say something nice - BulliesOut. BulliesOut.                                             https://bulliesout.com/latest-blogs/if-you-cant-say-something-nice/

Edu