Hairspray
Wanneer we vorig jaar oktober in de Stadsschouwburg waren voor 'les Misérables', zagen we de affiche hangen voor 'Hairspray'. Mijn dochters gaan al enkele jaren in de grote vakantie op musicalstage, en de laatste keer hebben ze daar een stukje uit 'Hairspray' leren spelen. Uiteraard was het enthousiasme meteen groot en volgde er een smeekbede van: "Please mama!" Ja oké, een leuke musical is nooit een straf, dus een week of twee later kochten we de kaartjes.
"De ultieme feelgood musical van 2024"
Gisteren was het dan eindelijk zo ver. De meisjes hadden er lang naar uit gekeken, en ik stiekem ook. Het beloofde een fijne avond te worden; en dat werd het ook. Op de affiche staat te lezen: 'De ultieme feelgood musical van 2024'. Speciaal voor mijn blog zocht ik even op wat je kan verwachten als je het woord 'feelgood' leest. Ik vond een definitie op een boekenblog.
Boeken die je goed laten voelen en een glimlach op je gezicht toveren. Iets dat overigens niet betekent dat je niet aan het denken kan worden gezet door een goede feelgood, of dat je een waardevolle spiegel wordt voorgehouden. Levenslessen genoeg.(Boekrecensies Blog - Lekker Leesbare Boekrecensies, Interviews, Columns en Meer!, z.d.)
Als dat de definitie is, dan is de term zeker goed gekozen voor deze voorstelling.
Het verhaal
Het verhaal speelt zich af in 1962 in Baltimore. Tracy Turnblad, een meisje met veel ambitie, en evenveel problemen op school doet auditie voor het populaire tv-programma 'The Corny Collins show'. Het is haar grote droom om er mee te dansen en ze heeft stiekem een oogje op superster Link Larkin. Omwille van haar gezette figuur wordt ze afgewezen door producer Velma Von Tussle, en blaast ze de aftocht. Omdat ze spijbelde van school om auditie te kunnen doen, belandt ze alweer in de strafstudie. Daar zit ze samen met zwarte medestudenten die haar een hart onder de riem steken en haar leren dansen. Ze sluit vriendschap met hen, iets wat in Baltimore in de jaren '60 absoluut not done was. Tracy wil opnieuw een gooi doen naar een plaatsje in de show en wil haar nieuwe vrienden meenemen. Dat is tegen de wil van Velma Von Tussle, die wil dat er enkel blanke jongeren meedansen in de show. Eén keer per maand is het 'Negro Day' en verder moeten de zwarten zo ver mogelijk weg blijven uit de 'witte' binnenstad. Tracy bemachtigd uiteindelijk een plaatsje in de show en wordt op slag super populair, ook bij Link Larkin. Dit zint Velma's dochter Amber niet.
Ondertussen leert Penny, de beste vriendin van Tracy, (de zwarte) Seaweed kennen. Die nodigt hen allemaal uit op een afscheidsfeestje dat zijn moeder geeft in haar platenwinkel. Een afscheidsfeestje, want Velma heeft 'Negro Day' afgelast. Dit zint Tracy helemaal niet, en ze ontpopt zich als voorvechtster voor gelijkwaardigheid in Baltimore. Tijdens een portestmars wordt Tracy opgepakt en in de gevangenis gezet, waaruit ze niet veel later wordt bevrijd door Link, die steeds gekker op haar wordt. Samen met Seaweed smeden ze een plan om onopgemerkt de studio van 'The Corny Collins show' binnen te sluipen en de opname over te nemen tijdens de Miss Teenage Hairspray-verkiezing. Tracy en haar nieuwe vrienden dansen mee in de show en Tracy wint de verkiezing. Eind goed al goed-gewijs danst uiteindelijk iedereen mee in de eerste gemengde aflevering van 'The Corny Collins show'.
GE-NO-TEN (met een grote G)
Wat een show!! Van het begin tot het einde word je in het verhaal meegezogen. Het is één groot spektakel van geluid en kleuren. Een streling voor het oog en het oor. Er waren hier en daar herkenbare mopjes in verwerkt. Zo leek de reclame voor de 'hairspray' door een West-Vlaams accent en de tekst erg op de reclame van 'Dovy keukens' die iedereen kent. De moeder van Tracy Turnblad wordt gespeeld door een grote man met een zware stem, wat het erg hilarisch maakt. Ook een ongeplande blooper met een stropdas zorgde voor heel wat hilariteit in de zaal, en op het podium slaagden ze er ook niet helemaal in om de verwarring te verbergen.
Hoewel het allemaal echt erg goed was, dacht ik dat het grote kippenvelmoment toch niet ging komen. Maar jawel hoor; ook hierin werd niet teleurgesteld. In het finalenummer 'You can't stop the beat' kon ook dat puntje afgevinkt worden. 
Is deze voorstelling een meerwaarde voor leerlingen?
Absoluut! Het verhaal speelt zich dan wel af in 1962, het raakt de thema's racisme en bodyshaming aan op een manier die in 2024 zeker nog bruikbaar is voor verdere lessen over het onderwerp. Ook blijf ik musical een laagdrempelige manier vinden om jongeren een theater binnen te krijgen. Wie weet worden ze wel geprikkeld voor meer van dat? Mijn tieners zijn in elk geval helemaal mee!
Twijfel je nog om ook naar Hairspray te gaan?
Stop daar dan onmiddellijk mee en boek als de bliksem tickets voor de show! Je mag me later komen bedanken. 😁
Bronnen:
Boekrecensies Blog - Lekker leesbare boekrecensies, interviews, columns en meer! (z.d.).
Segers, J. (z.d.). Hairspray - Deep Bridge. Deep Bridge. https://deepbridge.be/shows/hairspray/
G
Gas
Hey Els
BeantwoordenVerwijderenOok ik ging kijken naar de feelgood musical Hairspray en ik keerde met hetzelfde overweldigende gevoel terug huiswaarts. Alles in mij danste en swingde tot ver voorbij thuiskomst. Zalig! Fijn te lezen dat jij en jouw tieners er net zo van genoten.
Ik vind het sterk hoe je de inhoud zo mooi samenvat en ook de weerslag naar de klaspraktijk maakt. Ook ik vind het een ideaal medium om jongeren met dit thema in aanraking te brengen. De swingende feelgood-beats zouden inderdaad ook een hulpmiddel kunnen zijn om jongeren zonder gezeur (of alleszins minder gezeur) een theaterzaal in de krijgen.