Cultuurportfolio

Ik ben niet de enige die vlijtig aan het bloggen is!  Geraak je maar niet uitgelezen? Neem dan zeker ook eens een kijkje op de blogs van mijn medestudenten. Tijdens de vakantie wil ik graag moeite doen om alle berichten eens te lezen, maar voorlopig las en reageerde ik op deze 3.  Waarom hoogbegaafde kinderen vaak verkeerd begrepen worden. - Melissa Visser Met de zegen van de Heer - Joren Steurs Het meisje en de soldaat - Anne-Sophie Geentjens Ik zou zeggen: lezen! Ze zijn zeker de moeite waard!

 Een academiejaar is bijna voorbij, en het vloog! Maar wat heb ik op 9 maanden veel bijgeleerd, en ondanks het harde werken en de late avonden heb ik ervan genoten. Wat was het fijn om de kans te krijgen om bij te leren en wat een fantastische mensen heb ik ontmoet!  Maar goed, nu geen tijd om emotioneel te worden, maar tijd voor een flashback op mijn reality check. (Het lijkt wel alsof ik die in een ander leven geschreven heb.) Is er op cultureel vlak veel veranderd op een academiejaar? Wel, ik vind dat een dubbele vraag. Heb ik dit academiejaar activiteiten gedaan die ik anders niet zou doen? Ik denk het niet. Niet omdat ik het niet wou, maar gewoon omdat ik er de tijd niet voor gehad heb. Een andere vraag zou kunnen zijn: is mijn interesse om andere dingen te doen die ik vroeger niet gedaan zou hebben gewekt en gegroeid? Ja, zeker!  Ik denk dat het sowieso wel opviel dat ik al een grote fan was van musicals, maar ik denk dat ik voortaan toch meer ga proberen om ook eens een ander ge

CLB's krijgen 40% meer vragen over sociaal welzijn bij scholieren: "Onvoldoende capaciteit om snel te kunnen antwoorden" Ik vond een recent artikel op de site van VRTNWS over mentaal welzijn bij jongeren. De vragen die hierover bij CLB's binnenkomen zijn met 40% gestegen. Het gaat dan bijvoorbeeld over leerlingen met sociale angsten, depressieve gevoelens of een schoolfobie. Ook het aantal meldingen van verontrustende thuissituaties neemt toe. De wachtlijsten om de jongeren de nodige hulp te geven zijn zo lang dat er veel tijd kruipt in overbruggingshulp. Hierdoor blijft er onvoldoende tijd over voor andere hulpvragen. Er is ook goed nieuws. Het is namelijk nog veel erger geweest. (Is dat goed nieuws??) Tijdens de coronacrisis waren er nog meer jongeren die aanklopten bij het CLB met vragen over angsten, depressieve gevoelens of andere vragen over welbevinden. Maar jammer genoeg, vergeleken met een precoronajaar, is er op vijf jaar tijd toch een stijging te zien van 4

 Vanmorgen besloot ik om nog eens een artikeltje te lezen en een blogberichtje te schrijven, want dat moet af en toe ook nog eens gebeuren. Een mini zoektocht bracht me vandaag op de website van Klasse, waar ik een artikel vond dat meteen mijn naam schreeuwde.  Ik neem jullie even mee naar de wereld van voorbeelden geven, pictogrammen, verbinding en vluchtroutes. De wereld van buso. In het artikel neemt directeur Jelle Decleir ons mee voor een tripje door haar school 'Inspirant aan zee', een school voor buitengewoon secundair onderwijs in Kokszijde.  Het artikel gaat vooral over het systeem dat ze op school gebruiken om gedragscrisissen te voorkomen. Een systeem dat de moeite loont om eens van naderbij te gaan bekijken. Leerlingen volgen een voorbeeld, geen regels. Het eerste wat opvalt is een stopbord onderaan de trap. Het is een visuele herinnering voor de leerlingen van OV2 dat ze onderaan de trap moeten stoppen en wachten tot hun groep volledig is. Ook leraren stoppen telke

 Over de onuitputtelijke kracht van constructieve feedback. Ik vond dat het tijd was om nog eens een blogberichtje te schrijven, dus liet ik mijn oog eens dwalen over de website van het Nederlands vaktijdschrift 'Fons'. Een indrukwekkende lijst van interessante onderwerpen moet ik zeggen! Maar één specifieke ondertitel sprak me meteen aan: 'Over de onuitputtelijke kracht van constructieve feedback.'  Waarom? Zoals ik, waarschijnlijk tot vervelens toe, al vaak heb verteld werkte ik voor dit grote avontuur van 'opnieuw gaan studeren op mijn veertigste', in de zorg, waarvan achttien jaar in de kinderopvang met kinderen van tweeënhalf tot twaalf jaar. In achttien jaar tijd zie je heel wat kinderen passeren, en allemaal zijn ze verschillend. Toch hebben ze allemaal één ding met elkaar gemeen: ze zijn erg gevoelig voor positieve aandacht. Op tijd en stond een opmerking over een nieuwe bril, een mooie tekening, een ander kapsel. Heel veel aandacht voor goed gedrag, en