My sweet panther - Theater Froefroe en Theater Stap
Maandag ging ik samen met mijn mama en mijn jongste dochter naar een voorstelling in de Warande, een samenwerking van Theater Froefroe en Theater Stap.
Eerst was het nog even spannend of we de voorstelling wel zouden kunnen zien! Ik was eigenlijk ziek, maar besliste op het laatste moment om toch te gaan. Eenmaal kletsnat geregend aangekomen in de Warande was er een vertraging. Er werd meteen gezegd dat de show met een kwartier uitgesteld zou worden. Toen we uiteindelijk na een dikke 20 minuten toch de zaal binnen mochten, bleek dat ik mijn bril vergeten was. Dat beloofde een wazige voorstelling te worden.
Gelukkig hadden we goede plaatsen; op rij 12 in het midden van de zaal. Daardoor heb ik mijn brilletje maar weinig gemist. Gezichten en details hadden hier en daar misschien wel wat scherper gemogen , maar over het algemeen denk ik toch dat ik het meeste wel meegekregen heb.
Het verhaal
Het verhaal begint in een stad die diep in de financiële problemen zit. Alle fabrieken gingen failliet en de inwoners zien geen uitweg meer.
Maar dan komt er bezoek! Mevrouw Claire Zackenasian heeft jaren geleden in de stad gewoond en is ondertussen miljonair geworden. De inwoners hopen dat zij haar goede hart zal laten zien en wil investeren in hun stadje.
Maar dan komt er bezoek! Mevrouw Claire Zackenasian heeft jaren geleden in de stad gewoond en is ondertussen miljonair geworden. De inwoners hopen dat zij haar goede hart zal laten zien en wil investeren in hun stadje.
Claire komt aan op het station en deelt meteen mee dat ze inderdaad een gulle schenking van 5 miljard aan de stad wil doen, en in ruil daarvoor vraagt ze maar 1 ding: Ze wil gerechtigheid. Toen ze jaren geleden uit de stad vertrok was ze hoogzwanger, maar de vader van het kind wilde van niks weten.
Eens weg uit de stad werd het kindje geboren in de toiletten van een station, en het leefde maar 1 jaar.
Claire wil haar schenking pas vrijgeven wanneer haar ex-vriendje, de vader van het kind, vermoord is.
Eens weg uit de stad werd het kindje geboren in de toiletten van een station, en het leefde maar 1 jaar.
Claire wil haar schenking pas vrijgeven wanneer haar ex-vriendje, de vader van het kind, vermoord is.
Eerst zijn de inwoners van de stad eensgezind. Ze kunnen toch niet zomaar één van hen vermoorden!
Toch rekenen ze allemaal meer en meer op de schenking die boven hun hoofden hangt. Er worden nieuwe schoenen gekocht en mensen trakteren zichzelf op een extraatje.
Eigenlijk vinden ze allemaal dat de prijs van 1 leven om alle andere levens beter te maken niet te hoog is, en uiteindelijk willen ze allemaal dat de moord gepleegd wordt. Maar niemand wil zelf zijn handen vuil maken...
Toch rekenen ze allemaal meer en meer op de schenking die boven hun hoofden hangt. Er worden nieuwe schoenen gekocht en mensen trakteren zichzelf op een extraatje.
Eigenlijk vinden ze allemaal dat de prijs van 1 leven om alle andere levens beter te maken niet te hoog is, en uiteindelijk willen ze allemaal dat de moord gepleegd wordt. Maar niemand wil zelf zijn handen vuil maken...
Dan ontsnapt het gevaarlijke huisdier van mevrouw Zackenasian. Een zwarte panter. Het dier zier er gevaarlijk uit en is eigenlijk niet meer dan een rondwandelend skelet. Het dorp bewapent zich en samen slagen de inwoners erin om het beest af te maken.
Maar nu de wapens verdeeld zijn is de stap om een moord te plegen plots veel minder groot. Het dorp spant samen en het slachtoffer wordt in een doodkist gestopt. Alle wapens worden geladen, en er wordt door iedereen tegelijk geschoten. De gerechtigheid die Claire Zackenasian vroeg is geschied, en het geld dwarrelt uit de lucht naar beneden.
Grapjassen
Het was een fijne voorstelling.
Het begon met alle poppen die op het station zaten te wachten op hun bezoek en keken hoe alle treinen voorbij reden. Op dat moment dacht ik toch even dat ik me vergist had en een show voor kinderen had gekozen. Maar dat viel al snel op zijn plaats toen het verhaal zich verder ontvouwde.
Het begon met alle poppen die op het station zaten te wachten op hun bezoek en keken hoe alle treinen voorbij reden. Op dat moment dacht ik toch even dat ik me vergist had en een show voor kinderen had gekozen. Maar dat viel al snel op zijn plaats toen het verhaal zich verder ontvouwde.
De voorstelling was gemakkelijk te volgen en te begrijpen. Het verhaal werd eenvoudig en luchtig gebracht. 
Er zat ook de nodige humor in verweven. De moeilijke naam van mevrouw Zackenasian werd vaak verkeerd uitgesproken, wat dan resulteerde in namen zoals bijvoorbeeld "mevrouw Dafalganian" en "mevrouw Ananasian" Mijn dochter Mart (13) vond dit vooral hilarisch.
Theater Stap
Het was al langer mijn bedoeling om eens een voorstelling van Theater Stap bij te wonen, maar er kwam telkens iets tussen. Deze keer is het me gelukt, en wat ben ik daar blij om! Het is echt een feest om die mensen zich te zien geven op het podium. Ook de enkele dansscenes werden door de Stap-acteurs heel au sérieux genomen en met overgave uitgevoerd. Knap werk! Ik ga zeker nog eens terug om hen bezig te zien.
Staande ovatie
Na de voorstelling werden alle acteurs beloond met een fiks applaus en een staande ovatie. Daar genoten ze duidelijk met volle teugen van. Het was dan ook dubbel en dik verdiend!
Meerwaarde voor leerlingen
Het is een fijne voorstellingen om met leerlingen naar te gaan kijken omdat ze laagdrempelig was en ook echt niet te lang duurde. Aan de andere kant kunnen leerlingen van het secundair onderwijs het een beetje 'kinderachtig' vinden door het gebruik van de poppen, hoewel ikzelf dat gevoel echt niet had.
Foto's: MY SWEET PANTHER - FroeFroe. (z.d.). https://www.froefroe.be. https://www.froefroe.be/nl/production/24295/my-sweet-panther
Reacties
Een reactie posten